20. Triggers en verwachtingen

Heb je al ooit iemand horen zeggen dat "je verwachtingen je realiteit worden"?

Wel, als het op pijn aankomt, bevat die uitspraak enige waarheid ...

Hersenen omscholen is als sporten. Het is niet iets waarop je je één keer kunt concentreren gedurende 20 minuten en dan blijvende resultaten kunt verwachten. Het is iets waar je elke dag een beetje aan moet werken. Maar het goede nieuws is dat er niet heel veel werk voor nodig is ... een paar eenvoudige verschuivingen in hoe je denkt over pijn is een goed begin.

Een gemakkelijke manier om hiermee te beginnen is door je verwachtingen aan te passen. In het algemeen geldt dat hoe meer verlichting je verwacht te ervaren, hoe meer verlichting je daadwerkelijk zult ervaren. En hoe meer pijn je verwacht te hebben, hoe meer pijn je zult voelen. Dit klinkt misschien als "positief denken", maar het wordt behoorlijk ondersteund door onderzoek.

Neem bijvoorbeeld het placebo-effect. Het placebo-effect treedt op wanneer bv. een suikerpil, de symptomen van een patiënt echt verbetert. Aangezien er geen medische genezende eigenschappen zijn in de placebobehandeling zelf, wordt gedacht dat het GELOOF van de patiënt in de behandeling eigenlijk leidt tot genezing. Het placebo-effect is een goed gedocumenteerd fenomeen en studies wijzen er regelmatig op dat placebopillen net zo effectief zijn als pijnstillers of zelfs populaire migraine-medicijnen. In feite kan slechts ongeveer 10% van de nieuwe geneesmiddelen beter presteren dan hun placebo-tegenhangers.

Er zijn nog veel onbeantwoorde vragen over hoe en waarom placebo's werken, maar het is duidelijk dat ze dat wel doen. Maar het zijn niet alleen placebos die werken ... andere factoren die ons geloof in een uitkomst beïnvloeden, kunnen ook tot daadwerkelijke verlichting leiden.

In een onderzoek uit 2017, uitgevoerd op Stanford, gaf een arts patiënten een histamine-huidpriktest, die een allergische reactie van uitslag op de onderarm veroorzaakt. Enkele minuten na de huidprik bracht de arts een placebo-crème aan. In de helft van de gevallen stelde de arts positieve verwachtingen en verzekerde de patiënt dat de crème een antihistaminicum was en dat het de uitslag en irritatie zou verbeteren. In de andere helft stelde de arts negatieve verwachtingen in en legde hij uit dat de crème een histamine-agonist was die hun irritatie aan de huid zou verergeren. Na nog tien minuten werd de grootte van de uitslag op de patiënten gemeten en de resultaten waren verbluffend duidelijk: toen de arts de patiënten vertelde dat de crème de uitslag erger zou maken, werd de uitslag erger. Toen ze hen vertelde dat het de uitslag beter zou maken, werd het beter.

Dus je verwachtingen zijn belangrijk op individueel niveau. Het maakt dus zeker uit hoeveel je je arts vertrouwt, welke informatie je krijgt en hoeveel verlichting je verwacht te ervaren.

Maar de overtuigingen van de samenleving en cultuur kunnen ook je verwachtingen beïnvloeden. Laten we eens kijken naar een veelvoorkomend voorbeeld: whiplash, ook bekend als een bepaalde nekbelasting die meestal volgt op een auto-ongeluk. Wanneer je een auto-ongeluk krijgt in de Verenigde Staten, is whiplash een van de meest gebruikte diagnoses. Ze waarschuwen je ervoor en bevelen dan preventieve maatregelen aan, zoals hitte, rust, ontstekingsremmende medicijnen en soms zelfs een nekbrace of fysiotherapie.

Maar in Litouwen is het een heel ander verhaal. Nadat je daar een auto-ongeluk hebt gehad, verwachtten artsen geen pijn. Ze vertellen mensen gewoon om weer aan het werk te gaan. Whiplash wordt daar zelfs niet als een voorwaarde herkend bij de verzekering... Er is geen woord voor in hun taal, en geen verwachting dat je het zult hebben na een auto-ongeluk en schokkend dat niemand het ervaart.

In elk land wordt de verwachting werkelijkheid.

Dus wat kun jij doen om je verwachtingen te veranderen?

Maak eerst een inventaris van je huidige overtuigingen en verwachtingen. Wat geloof je in het algemeen over pijn? Wat geloof je over je eigen pijn? Verwacht je dat je dit ooit zal verbeteren?

Ten tweede, blijf jezelf onderwijzen over pijnwetenschap. Podcastafleveringen, herstelverhalen en audiolessen zijn een geweldige manier om de concepten die je leert te versterken en je hersenen ervan te overtuigen dat dit voor je kan werken.

Ten derde, verplaats je denken weg van het fysieke. Denken aan pijn vanuit een puur fysiek standpunt zal je angstig en twijfelachtig maken. De focus verleggen naar de psychologische en emotionele elementen van pijn kan echt helpen om je amygdala te kalmeren tijdens de opflakkeringen.

Hier is een eenvoudige techniek die je kunt proberen de volgende keer dat je je pijn voelt oplaaien.

In plaats van jezelf de vraag te stellen "wat deed mijn lichaam toen de pijn begon," vraag je jezelf af "waar dacht ik aan toen de pijn begon?" Was het iets stressvol? Iets angstig, zorgwekkend of bedreigend? Kijk of je enig verband kunt leggen tussen de gedachte die je had en het begin van de pijn.

Als je niet meer weet waar je aan dacht, of geen verbinding kunt vinden, stel jezelf dan drie eenvoudige vragen:

1. Wat gebeurt er vandaag in mijn leven?
2. Wat is er gisteren gebeurd?
3. Wat gebeurt er morgen?

De verbindingen die je kunt maken tussen gedachten, gevoelens en lichamelijke symptomen, kunnen je helpen te kalmeren en ervoor zorgen dat je verlichting gaat verwachten in plaats van pijn.

Onderzoekers die zich richten op het onderzoek van het Placebo-effect en hoe dit in een positieve manier te gebruiken zijn bv. Joe Dispenza en Bruce Lipton.