15. Zelfcompassie (= niet hetzelfde als zelfmedelijden)

Er zijn veel mythen over zelfmedeleven ...

Sommige mensen geloven dat het je "zacht" of "lui" maakt.

Maar vandaag gaan we het onderzoek bekijken en zien wat voor soort impact zelfcompassie echt heeft

Zelfcompassie is een term die wordt gebruikt om je reactie op jezelf te beschrijven wanneer je wordt geconfronteerd met een moeilijke situatie of een mislukking. In sommige opzichten kan zelfcompassie worden omschreven als empathie met jezelf. Iemand die zelfcompassie beoefent, kan door ongemak op dezelfde manier bij zichzelf zitten als bij een vriend die het moeilijk heeft: door de moeilijke emoties te laten verwerken en ze vriendelijk en begripvol te ontmoeten.

Laten we verduidelijken hoe dit eruit ziet met een voorbeeld: als je bedrijf een ontslagronde doormaakte en jij was een van de mensen die hun baan verloren, dan is het duidelijk dat je zich radeloos voelt door de situatie.

Een reactie van zelfcompassie zou zijn om deze situatie op dezelfde manier te reageren als wanneer je jouw vriend zou steunen die hetzelfde doormaakte. Je zou tegen jezelf kunnen zeggen dat dit verschrikkelijk is en dat het prima is om overstuur te zijn. Je kunt jezelf geruststellen dat ontslag niet noodzakelijkerwijs betekent dat je slecht bent in je werk en jezelf eraan herinneren dat veel andere mensen die goed zijn in hun werk elke dag ontslagen worden. Je bent niet alleen in je lijden. En tot slot, na een paar dagen met jezelf zitten door de teleurstelling, zou je jezelf waarschijnlijk aanmoedigen om terug te gaan zoeken naar een andere baan.

Een reactie zonder zelfmedeleven kan er heel anders uitzien. Je kunt snel conclusies trekken en de gebeurtenis als onderdeel van jezelf internaliseren, denkend dat je een slecht persoon bent die slecht is in zijn of haar werk en dat dit falen dat bewijst. Je kunt een willekeurig aantal 'verdovende tactieken' gebruiken om te voorkomen dat je je zo voelt, zoals alcohol drinken, eten of gamen. Je kunt jezelf ervan overtuigen dat je alleen bent in je lijden - dat niemand anders begrijpt wat je doormaakt. En je zou kunnen concluderen dat het zoeken naar een andere baan zinloos is omdat toch niemand jou wilt aannemen.

Nu je hebt gezien hoe compassie werkt in een hypothetisch scenario, laten we eens kijken hoe het zich in de echte wereld ontwikkelt.

Onderzoek naar zelfcompassie is in het afgelopen decennium overvloedig geworden, grotendeels geleid door onderzoeker Dr. Kristin Neff van de Universiteit van Texas. Een gestandaardiseerde zelfcompassieschaal is nu gebruikt in tientallen academische studies om de impact van compassie op het welzijn van een persoon te begrijpen.

Tot dusverre hebben onderzoekers ontdekt dat hogere scores op de schaal van zelfcompassie worden geassocieerd met grotere niveaus van geluk, optimisme, tevredenheid met het leven, lichaamswaardering, ervaren competentie en motivatie; lagere niveaus van depressie, angst, stress, herkauwen, lichaamsschaamte en faalangst; en misschien het belangrijkste voor onze doeleinden, gezondere fysiologische reacties op stress.

En sommige van die resultaten zijn behoorlijk opmerkelijk.

Laten we één studie eens nader bekijken, namelijk Ied door Dr. Julianna Breines en in 2014 gepubliceerd in de Brain, Behavior en Immunity Journal.

Het team wilde de hypothese testen dat zelfcompassie verband hield met lagere niveaus van door stress veroorzaakte ontsteking. Om dit te doen, stelden ze een groep gezonde jonge volwassenen gedurende twee opeenvolgende dagen bloot aan een gestandaardiseerde stressor in hun laboratorium. Voor en na blootstelling aan de stressor testten de onderzoekers elke deelnemer op hun plasmaconcentraties van interleukine-G, een endogene chemische stof die actief is bij ontstekingen. Deelnemers werden ook beoordeeld op hun niveau van zelfcompassie.

De studie wees uit dat personen met een hoger zelfcompassie significant lagere niveaus van interleukine-6 vertoonden na hun eerste blootstelling aan de stressor.

Om de studie zelf te citeren: "Deze bevindingen suggereren dat zelfcompassie kan dienen als een beschermende factor tegen door stress veroorzaakte ontsteking en aan ontsteking gerelateerde ziekte."

Zelfcompassie is niet alleen een donzig onderwerp dat kan worden genegeerd. Het is een wetenschappelijk verantwoorde strategie om de fysiologische stressrespons van uw lichaam te veranderen. En als je chronische symptomen ervaart, kun je je het bijna niet veroorloven om het te negeren.

Dus met deze kennis, hoop ik dat je een aantal manieren vindt om meer medelevend te zijn met jezelf. Een eenvoudige manier om te beginnen is op te merken wanneer je het moeilijk hebt.

Op het moment dat je opmerkt, stop gewoon met wat je doet, leg je hand op je hart en herhaal tegen jezelf: "dit is echt moeilijk nu, en ik ben er voor je."

Alleen die simpele handeling volstaat om je op de goede voet te krijgen.